سرقت ادبی چیست؟ جامعه علمی مدتهاست که نگران سرقت ادبی بوده است. در ابتدایی‌ترین تعریف، سرقت ادبی به ارائه کار، ایده یا کلمات دیگران به عنوان کار خود بدون ذکر منبع اشاره دارد. جامعه علمی این را یک تخلف جدی دانشگاهی و تفسیر نادرست از مبانی یادگیری علمی می داند. سرقت ادبی در مقالات علمی انواع مختلفی دارد و همچنین راه های متعددی برای پیشگیری از آن وجود دارد که در این مقاله به آنها می پردازیم.
فهرستی از انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
در مقالات علمی، سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد. سرقت علمی در تحقیقات علمی شامل انواع زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
در میان انواع سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم شامل کپی کردن سخنان دیگران و ارائه آنها به عنوان سخنان خود بدون ذکر منبع است. جدی‌ترین نوع سرقت ادبی می‌تواند منجر به رد نسخه خطی محقق، لطمه زدن به شهرت و مجازات‌های قانونی شود.
کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، یا کپی کردن متن از یک نسخه خطی منتشر نشده، همگی می توانند سرقت علمی مستقیم باشند. محققان همچنین می توانند با استفاده از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع، مرتکب سرقت علمی مستقیم شوند. محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند.
2. سرقت ادبی از خود
اقدام خود سرقت ادبی استفاده از اثر قبلی شما بدون ذکر منبع یا کسب اجازه از نویسنده اصلی است. ممکن است شما این را به عنوان سرقت ادبی ندانید، اما همچنان غیراخلاقی است و می تواند منجر به رد شدن کار شما شود.
علاوه بر ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، ارسال نسخه‌ای با داده‌های بسیار مشابه، یا استفاده از یافته‌های مشابه نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی، نوعی سرقت ادبی است. خطوط قبلا منتشر شده استفاده می شود. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است بدون ذکر منبع یا مجوز نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
محققان باید مطمئن شوند که به طور مناسب به مقالات قبلی خود استناد کرده و در صورت لزوم مجوز دریافت کنند. همچنین برای محققان مهم است که اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها حاوی تحقیقات و ایده های اصلی است.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوع سرقت ادبی شامل بازنویسی کار شخص دیگری و در عین حال تغییر اندکی کلمات و ساختار است. در حالی که کار ممکن است متفاوت به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی اعتباری ندارد.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، مانند کپی کردن چند کلمه یا ساختار جمله از نویسنده دیگری و جایگزینی آنها با مترادف.
پژوهشگران باید از کلمات خود استفاده کنند و در ارائه نظرات و کارهای دیگران از همه منابع به درستی استفاده کنند. مترجمان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را در این فرآیند تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
در سرقت ادبی موزاییک، منابع مختلف با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. علیرغم اینکه اثری جدید به نظر می رسد، سرقت ادبی هنوز هم زمانی در نظر گرفته می شود که ایده ها و آثار اصلی نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشند.
سرقت ادبی را می توان با استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب ایجاد کرد.
برای ایجاد سندی با استناد مناسب و مدون، محققین باید از کلمات خود استفاده کنند و به همه منابع به درستی اعتبار دهند. هنگامی که چندین منبع را خلاصه می کنند، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و ایده های اصلی به طور دقیق ارائه شده اند.
مقالاتی که سرقت علمی شده اند و عواقب آن
در مقالات علمی، سرقت ادبی می تواند عواقب جدی داشته باشد. سرقت ادبی می تواند منجر به عواقب زیر برای محققان شود:
رد نسخه خطی
اگر سرقت ادبی در آن شناسایی شود، به احتمال زیاد نسخه خطی کاملاً رد خواهد شد. می تواند به اعتبار و شهرت یک محقق آسیب قابل توجهی وارد کند که ضربه مهمی به حرفه او می شود. علاوه بر این، محققان می توانند منابع مالی و منابع خود را در صورت رد نسخه های خطی خود از دست بدهند و مانع از پیشبرد تحقیقات خود شوند.
لطمه زدن به شهرت
در صورت سرقت ادبی، می تواند بر شهرت یک محقق در زمینه تحقیقاتی خود تأثیر منفی بگذارد. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند همکاری محقق با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه را دشوار کند. شهرت آسیب دیده همچنین می تواند آینده شغلی محقق را محدود کند.
پیامدهای قانونی
عمل سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند و محققی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته می شود ممکن است با مجازات هایی مانند جریمه نقدی یا حبس روبرو شود. در مقابل، سرقت ادبی طبق قوانین کپی رایت جرم محسوب می شود زیرا حقوق نویسنده را نقض می کند. فردی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
دانشمندان نیز در صورت ابطال مدرک تحصیلی آنها در نتیجه سرقت علمی، مشمول ابطال می شوند. آینده شغلی یک محقق می تواند به شدت تحت تاثیر این موضوع قرار گیرد، که می تواند ویرانگر باشد. باطل شدن مدارک تحصیلی می تواند در آینده شغلی را برای فرد دشوار کند.
مجازات سرقت ادبی در ایران
ایران از سرقت ادبی که یک موضوع دانشگاهی جهانی است مصون نیست. در سال‌های اخیر اقداماتی برای مقابله با سرقت علمی و تضمین سلامت علمی در ایران انجام شده است. فردی که در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود می تواند به اشد مجازات محکوم شود.
برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقدامات متعددی را اتخاذ کرده است. برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
جرایم تحصیلی مانند سرقت ادبی در ایران جزو جرایم دانشگاهی طبقه بندی می شوند و پژوهشگران در صورت مجرم شناخته شدن مشمول مجازات های شدید می شوند. سرقت ادبی بر اساس شدت مجازات مجازات می شود. رایج ترین مجازات های ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات ها در ایران برای سرقت ادبی است. ابطال مدرک یک محقق می تواند پیامدهای قابل توجهی برای فرصت های شغلی و آینده آنها داشته باشد در صورتی که آنها به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
کسانی که متهم به سرقت ادبی هستند ممکن است از انجام تحقیقات منع شوند. نتیجه می تواند محدودیت دسترسی آنها به بودجه و منابع و مشکل برای ادامه کار باشد.
ممنوعیت انتشار
سرقت ادبی ممکن است منجر به ممنوعیت انتشار برای محققان شود. در این مدت نمی توانند اثری را منتشر کنند. شهرت و حرفه آنها می تواند به طور قابل توجهی تحت تأثیر این موضوع قرار گیرد.
penalty
محققان همچنین ممکن است در صورت محکوم شدن به سرقت ادبی جریمه شوند. جریمه با درجه سرقت علمی تعیین می شود.
پیامدهای قانونی
کسانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند قوانین کپی رایت را نقض می کنند و در صورت مجرم شناخته شدن ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.
علاوه بر جلوگیری از سرقت ادبی، دولت ایران چندین گام دیگر را نیز برای تضمین یکپارچگی تحصیلی انجام داده است. MSRT یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی (NREC) ایجاد کرده است که بر اخلاق تحقیق نظارت دارد و یکپارچگی در تحقیق را تضمین می کند. به عنوان بخشی از تعهد NREC به یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی تدوین شد و پژوهشگران با پشتیبانی و آموزش ارائه شدند.
علاوه بر NREC، مؤسسات دانشگاهی کمیته‌های اخلاقی خود را برای اطمینان از تحقیقات اخلاقی و صادقانه ایجاد کرده‌اند. این کمیته ها به عنوان بخشی از وظایف خود، به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می دهند و اطمینان می دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها به شیوه ای اخلاقی انجام می شود.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
این ابزار کار دانشجویی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. در نتیجه، گزارش‌های سرقت ادبی تولید می‌شوند که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می‌کنند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، موسسات آموزشی و ناشران از Turnitin استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
Plagiarism Checker X یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را شناسایی می کند. در نتیجه این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده شناسایی می شود. محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
گرامر
ابزار نوشتنی به نام Grammarly وجود دارد که می تواند اشتباهات املایی، دستور زبان و سرقت ادبی را بررسی کند. این ابزار با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده، هرگونه شباهت را برجسته می کند. برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
با استفاده از Copyscape، یک نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و شباهت ها برجسته می شوند. علاوه بر این، این ابزار با شناسایی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. ناشران و صاحبان وب سایت معمولاً از Copyscape برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
iThenticate
iThenticate یک ابزار تشخیص سرقت ادبی است که نسخه های خطی را با آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت علمی مقایسه می کند. با استفاده از این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می‌کند. شرکت های انتشاراتی و محققان از iThenticate برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
DupliChecker
با استفاده از DupliChecker، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده تشخیص دهید. تجزیه و تحلیل نسخه خطی و آثار منتشر شده توسط این ابزار ایجاد می شود که گزارش سرقت ادبی را ارائه می دهد. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
هنگام بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی، داوران از چه ابزارهایی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه است که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و منابع دیگر توسط داوران برای شناسایی موارد سرقت ادبی استفاده می شود. با بررسی دقیق مقاله، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
ابزاری که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات تحقیقاتی استفاده می شود، نرم افزار تشخیص سرقت علمی است. با استفاده از این ابزارهای نرم افزاری، یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. بر اساس مقایسه نسخه خطی با آثار منتشر شده، گزارش سرقت علمی تهیه می شود.
در زیر برخی از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده توسط داوران مجلات دانشگاهی آمده است: Turnitin، iThenticate، و Copyscape.
بررسی مرجع
بررسی مرجع مقالات علمی نیز روشی برای تشخیص سرقت ادبی توسط داوران مجلات علمی است. مراجع استفاده شده در نسخه خطی با مراجع ذکر شده در منابع مقایسه می شود. استنادها باید به درستی ذکر شوند و هیچ منبعی نباید حذف شود.
علاوه بر این، بازبینان تأیید می‌کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی دقیقاً ذکر شده‌اند و محتوای ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. داوران ممکن است هرگونه مغایرت را بررسی کنند تا در صورت وجود هرگونه مغایرت مشخص کنند که آیا سرقت ادبی صورت گرفته است یا خیر.
راهنمای پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی
استفاده از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها هنگام نوشتن مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی بسیار مهم است. چند راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی در زیر ذکر شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی، استناد برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. هر زمان که از اثر شخص دیگری استفاده می کنید، اعتبار برای نویسنده اصلی ضروری است. در پایان مقاله، فهرست منابع موجود است. نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در استناد داخل متن ظاهر شود. منابع در فهرست منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده مرتب شوند.
چندین سبک مختلف استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، از جمله APA، MLA، و شیکاگو. شیوه استناد مورد نیاز رشته آنها باید برای محققان آشنا باشد و با دقت دنبال شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
تشخیص سرقت ادبی در یک نسخه خطی از طریق چک کننده سرقت علمی امکان پذیر است. ابزارهای آنلاین می توانند به محققان این امکان را بدهند که کار خود را برای سرقت ادبی بررسی کنند. این ابزار نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و می تواند هر شباهتی را شناسایی کند. بررسی‌کننده سرقت ادبی به محققان این امکان را می‌دهد تا قبل از ارسال دست‌نوشته خود، سرقت ادبی را شناسایی و رفع کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی به معنای بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به زبان خودتان است. شما باید مراقب باشید که معنی نویسنده اصلی را هنگام بازنویسی تغییر ندهید. هنگامی که ترجمه خیلی دقیق انجام می شود، سرقت ادبی ممکن است رخ دهد، که در آن شخصی از کار دیگری استفاده می کند، اما کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد.
مترجمان باید از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام نوشتن ترجمه خود استفاده کنند. علاوه بر ارجاع صحیح به اثر نویسنده اصلی، استنادهای درون متنی و فهرست مرجع نیز باید گنجانده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسندگان اصلی برای آثارشان توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر می شود برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. برای جلوگیری از هرگونه نقض سهوی قوانین کپی رایت، محققان باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. برای برخی از آثار و اشکال، ممکن است مجوز لازم باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
مقالات علمی باید به زبان خود شما نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. در ارائه آثار و ایده های دیگران، پژوهشگران باید آنها را بازنویسی کنند. هنگامی که از نقل قول مستقیم استفاده می شود، همیشه باید منبع اصلی ذکر شود. همچنین مهم است که محققان هنگام جمع بندی منابع متعدد از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی باید سوابق دقیقی از منابع خود داشته باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. در طول فرآیند تحقیق، محققان باید تمام منابع خود و همچنین تمام اطلاعات مربوطه از جمله نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را پیگیری کنند. در پایان مقاله، فهرست منابع مفصلی باید بر اساس این اطلاعات تهیه شود. نگهداری سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی اجتناب کنند و همه منابع را به درستی اعتبار دهند.
کار خود را مرور کنید
در مراحل پایانی نگارش مقاله، محققین باید اطمینان حاصل کنند که تمامی منابع به درستی اعتبار داده شده و از سرقت ادبی اجتناب شده است. علاوه بر این، تصحیح نسخه خطی برای اطمینان از عدم وجود هرگونه اشتباه تایپی و دستوری مهم است. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از اینکه اثر منفی بر نسخه خطی داشته باشد شناسایی و تصحیح کنند.
Result
آزار و اذیت در جامعه علمی یک جرم جدی است که می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، مجازات های قانونی و ابطال مدرک شود. سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان و همچنین پیامدها و بهترین راه های جلوگیری از آن درک شود.
بهترین راه برای جلوگیری از سرقت ادبی، استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال است.
علاوه بر این، داوران همتای مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی، نقش مهمی در حفظ یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. تعدادی از ابزارها توسط بازبینان برای شناسایی سرقت ادبی استفاده می شود، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی مرجع.
استانداردهای برتر صداقت و اصالت دانشگاهی باید توسط محققان در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی حفظ شود. برای پیشبرد تحقیقات علمی و حفظ یکپارچگی علمی، محققان باید بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها را دنبال کنند.